Þótt frostþurrkun og ofþornun virðist svipuð, þá eru þetta í raun tvær aðskildar aðferðir sem gefa mjög ólíkar niðurstöður, sérstaklega þegar kemur að sælgæti. Þó að báðar aðferðirnar fjarlægi raka úr mat eða sælgæti, þá er leiðin sem þær gera það og lokaafurðirnar nokkuð ólíkar. Svo, erfrystþurrkað sælgætieins ogfrystþurrkaður regnbogi, frystþurrkaður ormurogfrystþurrkaður nördFrystþurrkaðar Skittles-kúlur, rétt óþurrkuð? Svarið er nei. Við skulum skoða muninn.
Frystþurrkunarferlið
Frystiþurrkun felur í sér að frysta sælgætið við mjög lágt hitastig og setja það síðan í lofttæmi þar sem frosinn raki sublimerar (breytist beint úr ís í gufu). Þetta ferli fjarlægir næstum allt vatnsinnihald úr sælgætinu án þess að hafa áhrif á uppbyggingu þess. Þar sem rakinn er fjarlægður svo varlega heldur sælgætið upprunalegri lögun sinni, áferð og bragði að miklu leyti. Reyndar verður frystþurrkað sælgæti oft létt og loftkennt, með stökkri eða kröftugri áferð sem er mjög frábrugðin upprunalegri lögun.
Ofþornunarferlið
Þurrkun, hins vegar, felur í sér að sælgætið er hitað til að gufa upp vatnsinnihaldið. Þetta er venjulega gert við hærra hitastig yfir lengri tíma. Þurrkun sælgætis fjarlægir raka, en hitinn getur einnig breytt áferð, lit og jafnvel bragði sælgætisins. Þurrkað sælgæti hefur tilhneigingu til að vera seigt eða leðurkennt og getur stundum misst eitthvað af upprunalegu bragði sínu.
Til dæmis verða þurrkaðir ávextir eins og apríkósur eða rúsínur seigari og örlítið dekkri, en frystþurrkaðir ávextir eru léttir, stökkir og næstum eins á bragðið og ferskir.
Mismunur á áferð og bragði
Einn helsti munurinn á frystþurrkuðum og þurrkuðum sælgæti er áferðin. Frystþurrkað sælgæti er oft stökkt og létt, næstum því bráðnar það í munninum. Þessi áferð er sérstaklega vinsæl með frystþurrkuðum Skittles eða gúmmínammi, sem þenst út og verður stökkt. Þurrkað sælgæti er hins vegar þéttara og seigara, og skortir oft þá seðjandi stökkleika sem gerir frystþurrkað sælgæti svo aðlaðandi.
Bragðið af frystþurrkuðu sælgæti er yfirleitt sterkara en af þurrkuðu sælgæti. Þar sem frystþurrkun varðveitir upprunalega uppbyggingu og efnisþætti sælgætisins án þess að breyta þeim, helst bragðið einbeitt og kraftmikið. Þurrkun getur þó stundum dofnað bragðið, sérstaklega ef mikill hiti er notaður í ferlinu.
Varðveisla og geymsluþol
Bæði frostþurrkun og ofþornun eru aðferðir sem notaðar eru til að lengja geymsluþol matvæla og sælgætis með því að fjarlægja raka, sem hindrar bakteríuvöxt. Hins vegar er frostþurrkun oft talin betri hvað varðar varðveislu upprunalegs bragðs og áferðar sælgætisins. Frystþurrkað sælgæti getur enst í marga mánuði eða jafnvel ár ef það er geymt rétt, án þess að tapa miklu af gæðum sínum. Þurrkað sælgæti, þótt það sé enn geymsluþolið, endist ekki eins lengi og frostþurrkað sælgæti og getur misst eitthvað af upprunalegu aðdráttarafli sínu með tímanum.
Niðurstaða
Þó að bæði frostþurrkað og þurrkað sælgæti feli í sér að fjarlægja raka, þá eru frostþurrkun og þurrkun aðskilin ferli sem leiða til mjög ólíkra afurða. Frystþurrkað sælgæti er létt, stökkt og heldur meira af upprunalegu bragði sínu, en þurrkað sælgæti er yfirleitt seigara og minna líflegt á bragðið. Svo nei, frostþurrkað sælgæti er ekki bara þurrkað - það býður upp á einstaka áferð og bragðupplifun sem greinir það frá öðrum varðveisluaðferðum.
Birtingartími: 18. október 2024